Galaksilerarası uzay şaşırtıcı şekilde kalabalık ve galaksilerin arasındaki çarpışmalar şaşırtıcı şekilde yaygın. Galaksi çarpışmaları güçlü, süpersonik şok dalgaları ortaya çıkarır ve bu şok dalgaları yeni yıldızların oluşumuna sebep olup diğer türlerde galaktik faaliyete güç verir (ve galaksilerin bir türden diğerine evrilmesini bile sağlayabilir). Bunun güzel bir örneği, IC 2163 (soldaki galaksi) ve NGC 2207 (sağda) olarak bilinen iki spiral galaksinin çarpışması yukarıda gösteriliyor. Görsel, (Chandra X-ışın Gözlemevi’nden) pembe bir tonla gösterilen X-ışın emisyonunun, Hubble Uzay Teleskobu’ndan kırmızı, yeşil ve mavide bir optik görüntünün ve Spitzer Uzay Teleskobu’ndan kırmızıda bir kızılötesi görüntünün birleşimi. X-ışın emisyonu, yıldızlar ve aynı zamanda X-ışın çiftleri, yani talihsiz bir yoldaş yıldızdan madde biriktiren kompakt cisimler arasındaki sıcak gazın konumunu belirliyor. Bu X-ışın çiftlerinden bazıları olağan dışı şekilde güçlüler ve sıra dışı şekilde büyük bir sayı (28), Aşırı Parlak X-ışın Kaynakları’nın (kısaca ULX) nadir bir sınıfına dahil oluyor. Hubble görüntüsü, normal yıldızlar ve yıldız kümelerinin yerlerini gösterirken Spitzer görüntüsü, yeni yıldızların oluşabileceği yoğun gaz akıntılarında gömülü tozun konumunu belirtiyor. Birleşme, yılda 20 Güneş kütlesinden daha yüksek, Samanyolu’ndaki mevcut yıldız oluşum hızının yaklaşık 20 katı bir hızda yıldızlar oluşturuyor. Yaklaşık 5 milyar yıl içinde (Güneşimiz sona ulaştığı sıralarda), Andromeda bizimle çarpıştığında yerelde gerçekleşecekleri bekleyin.
Görsel: X-ışın: NASA/CXC/SAO/S.Mineo et al, Optik: NASA/STScI, Kızılötesi: NASA/JPL-Caltech