Gemileri dış Güneş Sistemi’ne veya daha ötesine yönlendirmek zorlu bir uğraştır. Uzak bir uzay aracına ışığın seyahat süresi düşünülürse yeryüzünden pozisyonları ve rota düzeltmelerini belirlemek gittikçe daha zor hale gelir. Örneğin, ışık hızında ilerleyen bir komutun Dünya’dan Voyager 1 uzay aracına ulaşması ve bir yanıtın tekrar Dünya’ya ulaşması bir buçuk günden daha uzun sürebilir. Ancak doğa, gezinen uzay aracının yolunu bulmasına yardımcı olmak için “kozmik deniz fenerleri” sağlar. Bu deniz fenerleri X-ışın pulsarları; yıldız döndükçe periyodik ışık parlamaları üreten, hızla dönen nötron yıldızlarıdır. X-ışın pulsarları Samanyolu boyunca (ve diğer galaksilerde de) dağılmışlardır. Şu anda Uluslararası Uzay İstasyonu’na bağlı olan (yukarıdaki görselde ön planda görülen) NICER/SEXTANT cihazı, istasyonun konumunu pulsar navigasyonu kullanarak belirlemek için bir test gerçekleştirdi. NICER/SEXTANT’ın ana bilimsel hedefi, X-ışın pulsarlarının periyodik X-ışın parlamalarının yüksek hassasiyetli incelemesini yapmak ve pulsarların yüzeyinin altında hangi gizemli şeylerin bulunduğunu anlamak için bu gözlemleri kullanmak. Ancak ikinci kişiliği, SEXTANT (X-ışın Zamanlama ve Navigasyon Teknolojisi için İstasyon Kaşifi) olarak cihaz, atım periyodunda gözlenen, istasyon Dünya yörüngesinde dönerkenki hareketi tarafından meydana getirilen küçük kaymaları ölçmek için X-ışın pulsarlarının zamanlamasını da kullanabiliyor. NICER/SEXTANT Kasım ayında, bir buçuk gün boyunca beş X-ışın pulsarının X-ışın atım periyodlarını ölçtü. Bu veriler analiz edilerek istasyonun pozisyonu 5 kilometrelik hata payıyla hesaplanabildi. Bu örnek gösteriyor ki bu “kozmik deniz fenerleri” gerçekten de doğanın GPS’i görevi görüyorlar: Galaktik Konumlandırma Sistemi.
Görsel: NASA