Evren çoğunlukla, uzaydaki dev cisimler tarafından yayınlanan radyasyonun türü ve miktarı ölçülerek incelenir. Şimdilerde bilim insanları evreni, “kütle çekimsel radyasyon” veya “kütle çekimsel dalgaları” inceleyerek, tamamen yeni bir şekilde görmeye çalışıyorlar. Einstein tarafından öngörülmüş olan kütle çekimsel dalgalar, dev cisimlerin ivmelenmesiyle, elektromanyetik dalgaların elektrik yüklü cisimlerin ivmelenmesiyle oluşturulmasına benzer şekilde meydana gelirler. Ama kütle çekimsel dalgalar uzay zaman okyanusunun kendisine ait, geçerken hem uzayı, hem de zamanı uzatan ve sıkıştıran dalgalardır. Yakın zamanda LIGO tarafından kütle çekim dalgalarının şaşırtıcı tespitleri ve LISA Pathfinder görevinin olağanüstü başarısı, uzay tabanlı bir kütle çekimsel dalga detektörüne olan ilgiyi arttırdı. Avrupa Uzay Ajansı yakın zamanda, ESA’nın mevcut uzay programının üçüncü büyük uzay görevi olarak LISA, yani Lazer İnterferometri Uzay Anteni görevini seçti. LISA, her biri arasında 2,5 milyon kilometre bulunan ve Güneş etrafındaki yörüngesinde Dünya’yı takip eden üçgen düzeninde uçan 3 uzay aracından oluşuyor. Yakından geçen kütle çekimsel dalgalar uzay araçlarının arasındaki mesafeleri değiştirecek ve astronomların kütle çekimsel radyasyonun kaynağının gücünü ve yönünü ölçmesini sağlayacak. Bu görsel, diğer iki partnerine araçların ayrıklıklarını kesin olarak ölçmek için kullanılan lazer ışınlarıyla bağlı olan LISA uzay araçlarından bir tanesini gösteriyor. LISA’nın 2034’te fırlatılması bekleniyor.
Görsel & Referans: ESA