Kara deliklere dair kozmik sayımımızı geliştirmeye çalıştıkça tuhaf davranışlara gittikçe daha fazla örnek buluyoruz. Yukarıdaki görüntü bunun tipik bir örneği. Bu görsel, büyük Kozmik Evrim Taraması (galaksilerin zamana ve çevreye göre nasıl değiştikleri üzerine bir çalışma) kapsamında elde edilen görsel ışıkta (Hubble Uzay Teleskobu’ndan, kahverengi) ve X-ışınlarında (Chandra X-ışın Gözlemevi’nden, mavi) görülen bir galaksi birleşmesinin kompozit görüntüsü. Hubble görüntüsü, bu birleşen galaksinin merkezi yakınlarında iki adet parlak çözümlenmemiş kaynağı gösterirken Chandra görüntüsü, bu kaynakların çevresindeki sıcak gazın birleşmiş X-ışın emisyonunu gösteriyor. Çok Büyük Teleskop ve Magellan teleskobuyla yapılan detaylı araştırmalar, iki optik kaynağın hızları arasında, saatte en az 4,8 milyon kilometrelik büyük bir fark olduğunu gösteriyor. Chandra ise sistemdeki hızlı sıcak madde akımlarının kanıtlarını ortaya koyuyor. Astronomlar bu büyük hız farkının, kara delikler arasındaki bir tür dinamik etkileşimle bağlantısı olduğunu düşünüyorlar. Bir senaryoda, sol alttaki kaynağın birleşen bir çift kara deliğe çok yakınlaştığı ve dışarı doğru fırlatıldığına inanılıyor. Alternatif bir senaryoda ise sol alttaki kaynak, birleşme işlemi sırasında yayınladığı kütle çekim radyasyonunun asimetrik gücü nedeniyle galaksi merkezinden atılmış olan birleşmiş bir çift kara deliği gösteriyor olabilir. Peki böyle etkileşimler yaygın mı yoksa nadir mi?
Görsel: X-ışın: NASA/CXC/SAO/F. Civano et al. Optik: NASA/STScI