Büyük kütleli yıldızlar genelde yoğun gaz ve toz bulutların içinde gömülü gruplarda doğarlar. Bu yıldızlar aynı zamanda doğsalar bile hepsi aynı hızda yaşlanmazlar. Düşük kütleli yıldızlar yavaş yavaş yaşlanırken büyük kütleli yıldızlar, son demir felaketine ulaşıp bir süpernova şeklinde patlayana kadar derinliklerindeki kompleks termonükleer işlem aşamalarını hızla geçirirler. Bu aşırı güçlü süpernovalar yıldız oluşturan bulut üzerinde muazzam etkiye sahiptir, bazı bölgelerde yıldız oluşumunu durdururken diğerlerinde başlatırlar. Bunun en iyi örneklerinden birisi, Kartal (Aquila) Takımyıldızı’ndeki W44 süpernova kalıntısıdır. Yukarıdaki görsel, yaklaşık 20.000 yıl önce bir yıldız oluşum bulutu içindeki dev bir yıldızın süpernova patlaması ile üretilen enerjik X-ışın emisyonunu XMM-Newton X-ışın gözlemeviyle görüldüğü şekilde (mavi) gösteriyor. Aynı zamanda Herschel Uzay Gözlemevi tarafından görülen, sıcak tozun ürettiği düşük enerjili kızılötesi emisyon ve bulutun içindeki genç dev yıldızların şiddetli morötesi radyasyonu tarafından iyonize edilmiş gaz da görülüyor. Daireler W44 ve sağındaki diğer üç iyonize bölgeyle birlikte sol altta Samanyolu’nun galaktik düzleminin emisyonunu vurguluyor. Öne çıkarılan bir diğer cisim de hızla dönen manyetize bir pulsar, yani yıldızın küçük, geride kalan sıkışmış ve yüksek enerji X-ışın emisyonu üreten çekirdeği olan PSR B1853+01.
Görsel: ESA/PACS/SPIRE/Luong & Motte, HOBYS Key Program consortium; ESA/XMM-Newton ve ESA