Maddesel bir dünyada yaşıyoruz ve normal atomlardan yapılmış maddesel insanlarız. Ama bir bütün olarak Evren karanlık madde adı verilen, bizim yapıldığımız daha bilindik şeyden neredeyse beş kat daha bol olan gizemli bir şeyden oluşuyor. Rahatsız edici şekilde karanlık maddenin tam olarak ne olduğunu bilmiyoruz, belirlediğimiz tek karakteristik karanlık maddenin kütle çekim uyguladığı, ama göründüğü kadarıyla hiç elektromanyetik radyasyon üretmediği. En iyi tahminimiz karanlık maddenin henüz tanımlanmamış bir çeşit atomaltı parçacık olduğu. Ama eğer karanlık madde gerçekten de bir tür atomaltı parçacıksa aynı zamanda bir anti parçacık eşe de sahip olmalı. Ve bir parçacık anti parçacığıyla karşılaştığında parçacıkların bir arada maddesi Einstein’ın ünlü denklemi E = mc2’ye göre enerjiye dönüştürülür. Çok küçük bir madde parçası bile muazzam miktarlarda enerji içerdiği için bu parçacık/anti parçacık yok oluşu, prensipte Fermi Gama-ışın Uzay Teleskobu gibi Gama-ışın uzay gözlemevleri tarafından tespit edilebilecek çok yüksek enerjili Gama-ışın radyasyonu üretir. Peki nereye bakmalı? Simülasyonlar karanlık madde yok oluşu Gama-ışın sinyali için bakılabilecek en iyi yerlerden birisinin kendi galaksimizin merkezi olabileceğini gösteriyor. Yukarıdaki görsel galaksimizin (Fermi’deki Büyük Alan Teleskobu’ndan) bir Gama-ışın görüntüsünü gösteriyor. Burada galaksinin düzlemininin parlak Gama-ışın emisyonu görüntüde soldan sağa doğru uzanıyor ve galaksinin merkezi görüntünün ortasında yer alıyor. Galaktik merkezin Gama-ışın emisyonunda çok sayıda kaynağın emisyonu birbirine karışıyor. İlave görsel emisyonu tüm bu kaynaklardan arındırmaya dair bir denemeyi gösteriyor ve bu bir kez yapıldığında geriye kalan şey galaksinin merkezinden doğan (kırmızı ve yeşille gösterilen) Gama-ışınlarının belirgin fazlalığı oluyor. Bu emisyonun (sönük yıldızların çözümlenmemiş emisyonu gibi) belirsiz ama daha sıradan bir kaynaktan geliyor olması mümkün, ama gördüğümüz şey karanlık maddenin Samanyolu’nun merkezinin yakınlarındaki ölümü de olabilir.
Görsel & Referans: NASA/DOE/Fermi LAT Collaboration ve T. Linden (Univ. of Chicago)