Evren karanlık maddenin (ve az miktarda normal, ya da baryonik maddenin) kütle çekimiyle bir arada tutuluyor. Karanlık maddenin etkilerine dair ilk fikirler 1930’lu yıllara dayanıyor olsa da hiç kimse karanlık maddenin gerçekten ne olduğunu bilmiyor. Kainatın Gama-ışını salınımı üzerine çalışmalar en sonunda karanlık maddenin gizemini çözmenin, ya da en azından mevcuttaki bazı teorileri elemenin anahtarını taşıyor olabilir. Yukarıdaki görsel böyle bir testin verileri. Bir teoriye göre karanlık madde, “zayıf etkileşimli büyük kütleli parçacıklar” ya da kısaca WIMPS olarak adlandırılan, özel bir tür atom altı maddeden meydana geliyor. Bazı teoriler WIMPS’in çarpışma sonrası bozulması ya da yok olması gerektiğini, ve eğer meydana gelirlerse bu süreçlerin başka durumda tespit edilmeyen bir Gama-ışımaları parlaması meydana getirmesi gerektiğini söylüyor. Gama-ışını gözlemleri gerçekten de dağınık görünen bir radyasyon parlamasını, Galaksi Dışı Gama-Işını Arka Plan Işıması’nı, ya da kısaca EBG’yi ortaya çıkardı. EBG’nin doğası uzun yıllardır, gözlenen salınımın WIMPS de dahil tuhaf süreçlerin bir sonucu olabileceğine dair umutlar da barındıran bir gizem olarak duruyor. Fermi Gama-ışın Uzay Teleskobu üzerindeki Büyük Alan Teleskobu’nun (Large Area Telescope) 7 yıllık (yukarıda bir parçası gösterilen) gözlem verilerini kullanan astronomlar, şu ana kadar ki en hassas EBG çalışmasını yaptılar. Fermi gözlemleri gösteriyor ki, EBG’nin tamamın değilse bile tamamına yakın bir kısmı aslında, bir aşırı aktif galaksiler türü olan blazarlar tarafından üretiliyor ve WIMPS’in içerisinde olduğu süreçlerin katkısı oldukça düşük seviyede. Bunun gibi hayal kırıklıklarına rağmen, anlamlandırma arayışı devam ediyor.
Görsel: NASA/DOE/Fermi LAT Collaboration