Yerel Evren’deki bilinen en büyük kara deliklerden bir tanesi, NGC 4649 adlı, nispeten alelade bir eliptik galaksinin kalbinde yaşıyor. Varlıklarını, gücünü ev sahibi galaksilerinden madde biriktirmelerinden alan aşırı faaliyetle (yüksek enerji parçacık jetleri emisyonu, aşırı parlaklıklar, vb.) ortaya koyan çoğu kara deliğin aksine NGC 4649’daki aşırı büyük kara delik uyuşuk sayılabilir. Göründüğü kadarıyla yiyebileceğinin hepsini yemiş, muazzam bir boyuta ulaşmış ve uyuklamaya karar vermiş. Bu kara delik ancak, kütle çekiminin yakınlardaki yıldızlar ve gaz üzerindeki etkisi, yer temelli teleskoplar ve Hubble Uzay Teleskobu’yla itinalı optik analizleri sonucu ortaya çıkarılabildi. Yukarıdaki görsel NGC 4649’un bir Hubble görüntüsünün (mavi) ve Chandra X-ışın Gözlemevi’nden bir X-ışın görüntüsünün (mor) kompoziti. Astronomlar, kara deliğin konumunun yakınlarında parlak bir X-ışın kaynağı olmasa da X-ışın emisyonunun sıcaklığındaki değişimin, kara deliğin kütlesini ölçmek için kullanılabileceğini fark ettiler. Bu da Güneş’in kütlesinin iki milyar katına karşılık geliyor ve optik incelemelerden elde edilen kütleyle uyum sağlıyor.
Görsel: X-ışın(NASA/CXC/Univ. of California Irvine/P.Humphrey et al.); Optik (NASA/STScI)